Definify.com
Definition 2025
conquassans
conquassans
Latin
Participle
conquassāns m, f, n (genitive conquassantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | conquassāns | conquassantēs | conquassantia | ||
| genitive | conquassantis | conquassantium | |||
| dative | conquassantī | conquassantibus | |||
| accusative | conquassantem | conquassāns | conquassantēs | conquassantia | |
| ablative | conquassante, conquassantī1 | conquassantibus | |||
| vocative | conquassāns | conquassantēs | conquassantia | ||
1When used purely as an adjective.