Definify.com
Definition 2025
conquirendus
conquirendus
Latin
Participle
conquīrendus m (feminine conquīrenda, neuter conquīrendum); first/second declension
- which is to be hunted, collected, investigated
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | conquīrendus | conquīrenda | conquīrendum | conquīrendī | conquīrendae | conquīrenda | |
| genitive | conquīrendī | conquīrendae | conquīrendī | conquīrendōrum | conquīrendārum | conquīrendōrum | |
| dative | conquīrendō | conquīrendō | conquīrendīs | ||||
| accusative | conquīrendum | conquīrendam | conquīrendum | conquīrendōs | conquīrendās | conquīrenda | |
| ablative | conquīrendō | conquīrendā | conquīrendō | conquīrendīs | |||
| vocative | conquīrende | conquīrenda | conquīrendum | conquīrendī | conquīrendae | conquīrenda | |