Definify.com
Definition 2025
conscius
conscius
Latin
Adjective
cōnscius m (feminine cōnscia, neuter cōnscium); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cōnscius | cōnscia | cōnscium | cōnsciī | cōnsciae | cōnscia | |
| genitive | cōnsciī | cōnsciae | cōnsciī | cōnsciōrum | cōnsciārum | cōnsciōrum | |
| dative | cōnsciō | cōnsciō | cōnsciīs | ||||
| accusative | cōnscium | cōnsciam | cōnscium | cōnsciōs | cōnsciās | cōnscia | |
| ablative | cōnsciō | cōnsciā | cōnsciō | cōnsciīs | |||
| vocative | cōnscie | cōnscia | cōnscium | cōnsciī | cōnsciae | cōnscia | |
Descendants
- English: conscious
- Middle Dutch: cuusch, cuusen
- German: keusch
- Italian: conscio
- Portuguese: cônscio, concho
References
- conscius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conscius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “conscius”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
-  Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.- a good conscience: mens bene sibi conscia
 
- a guilty conscience: animus male sibi conscius
 
- to be conscious of no ill deed: nullius culpae sibi conscium esse
 
 
- a good conscience: mens bene sibi conscia