Definify.com
Definition 2025
constabiliens
constabiliens
Latin
Participle
cōnstabiliēns m, f, n (genitive cōnstabilientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | cōnstabiliēns | cōnstabilientēs | cōnstabilientia | ||
| genitive | cōnstabilientis | cōnstabilientium | |||
| dative | cōnstabilientī | cōnstabilientibus | |||
| accusative | cōnstabilientem | cōnstabiliēns | cōnstabilientēs | cōnstabilientia | |
| ablative | cōnstabiliente, cōnstabilientī1 | cōnstabilientibus | |||
| vocative | cōnstabiliēns | cōnstabilientēs | cōnstabilientia | ||
1When used purely as an adjective.