Definify.com
Definition 2025
constringens
constringens
Latin
Participle
cōnstringēns m, f, n (genitive cōnstringentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | cōnstringēns | cōnstringentēs | cōnstringentia | ||
| genitive | cōnstringentis | cōnstringentium | |||
| dative | cōnstringentī | cōnstringentibus | |||
| accusative | cōnstringentem | cōnstringēns | cōnstringentēs | cōnstringentia | |
| ablative | cōnstringente, cōnstringentī1 | cōnstringentibus | |||
| vocative | cōnstringēns | cōnstringentēs | cōnstringentia | ||
1When used purely as an adjective.