Definify.com
Definition 2025
conterritus
conterritus
Latin
Participle
conterritus m (feminine conterrita, neuter conterritum); first/second declension
- terrified (greatly frightened)
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | conterritus | conterrita | conterritum | conterritī | conterritae | conterrita | |
| genitive | conterritī | conterritae | conterritī | conterritōrum | conterritārum | conterritōrum | |
| dative | conterritō | conterritō | conterritīs | ||||
| accusative | conterritum | conterritam | conterritum | conterritōs | conterritās | conterrita | |
| ablative | conterritō | conterritā | conterritō | conterritīs | |||
| vocative | conterrite | conterrita | conterritum | conterritī | conterritae | conterrita | |
References
- conterritus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- conterritus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “conterritus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.