Definify.com
Definition 2025
continuatus
continuatus
Latin
Participle
continuātus m (feminine continuāta, neuter continuātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | continuātus | continuāta | continuātum | continuātī | continuātae | continuāta | |
| genitive | continuātī | continuātae | continuātī | continuātōrum | continuātārum | continuātōrum | |
| dative | continuātō | continuātō | continuātīs | ||||
| accusative | continuātum | continuātam | continuātum | continuātōs | continuātās | continuāta | |
| ablative | continuātō | continuātā | continuātō | continuātīs | |||
| vocative | continuāte | continuāta | continuātum | continuātī | continuātae | continuāta | |
References
- CONTINUATUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)