Definify.com
Definition 2025
contionandus
contionandus
Latin
Participle
contiōnandus m (feminine contiōnanda, neuter contiōnandum); first/second declension
- which is to be convened
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | contiōnandus | contiōnanda | contiōnandum | contiōnandī | contiōnandae | contiōnanda | |
| genitive | contiōnandī | contiōnandae | contiōnandī | contiōnandōrum | contiōnandārum | contiōnandōrum | |
| dative | contiōnandō | contiōnandō | contiōnandīs | ||||
| accusative | contiōnandum | contiōnandam | contiōnandum | contiōnandōs | contiōnandās | contiōnanda | |
| ablative | contiōnandō | contiōnandā | contiōnandō | contiōnandīs | |||
| vocative | contiōnande | contiōnanda | contiōnandum | contiōnandī | contiōnandae | contiōnanda | |