Definify.com
Definition 2025
contionatus
contionatus
Latin
Participle
contiōnātus m (feminine contiōnāta, neuter contiōnātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | contiōnātus | contiōnāta | contiōnātum | contiōnātī | contiōnātae | contiōnāta | |
| genitive | contiōnātī | contiōnātae | contiōnātī | contiōnātōrum | contiōnātārum | contiōnātōrum | |
| dative | contiōnātō | contiōnātō | contiōnātīs | ||||
| accusative | contiōnātum | contiōnātam | contiōnātum | contiōnātōs | contiōnātās | contiōnāta | |
| ablative | contiōnātō | contiōnātā | contiōnātō | contiōnātīs | |||
| vocative | contiōnāte | contiōnāta | contiōnātum | contiōnātī | contiōnātae | contiōnāta | |