Definify.com
Definition 2025
convocatus
convocatus
Latin
Participle
convocātus m (feminine convocāta, neuter convocātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | convocātus | convocāta | convocātum | convocātī | convocātae | convocāta | |
| genitive | convocātī | convocātae | convocātī | convocātōrum | convocātārum | convocātōrum | |
| dative | convocātō | convocātō | convocātīs | ||||
| accusative | convocātum | convocātam | convocātum | convocātōs | convocātās | convocāta | |
| ablative | convocātō | convocātā | convocātō | convocātīs | |||
| vocative | convocāte | convocāta | convocātum | convocātī | convocātae | convocāta | |