Definify.com
Definition 2025
corripiendus
corripiendus
Latin
Participle
corripiendus m (feminine corripienda, neuter corripiendum); first/second declension
- which is to be seized
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | corripiendus | corripienda | corripiendum | corripiendī | corripiendae | corripienda | |
| genitive | corripiendī | corripiendae | corripiendī | corripiendōrum | corripiendārum | corripiendōrum | |
| dative | corripiendō | corripiendō | corripiendīs | ||||
| accusative | corripiendum | corripiendam | corripiendum | corripiendōs | corripiendās | corripienda | |
| ablative | corripiendō | corripiendā | corripiendō | corripiendīs | |||
| vocative | corripiende | corripienda | corripiendum | corripiendī | corripiendae | corripienda | |