Definify.com
Definition 2025
corrogatus
corrogatus
Latin
Participle
corrogātus m (feminine corrogāta, neuter corrogātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | corrogātus | corrogāta | corrogātum | corrogātī | corrogātae | corrogāta | |
| genitive | corrogātī | corrogātae | corrogātī | corrogātōrum | corrogātārum | corrogātōrum | |
| dative | corrogātō | corrogātō | corrogātīs | ||||
| accusative | corrogātum | corrogātam | corrogātum | corrogātōs | corrogātās | corrogāta | |
| ablative | corrogātō | corrogātā | corrogātō | corrogātīs | |||
| vocative | corrogāte | corrogāta | corrogātum | corrogātī | corrogātae | corrogāta | |