Definify.com
Definition 2025
corrugatus
corrugatus
Latin
Participle
corrūgātus m (feminine corrūgāta, neuter corrūgātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | corrūgātus | corrūgāta | corrūgātum | corrūgātī | corrūgātae | corrūgāta | |
| genitive | corrūgātī | corrūgātae | corrūgātī | corrūgātōrum | corrūgātārum | corrūgātōrum | |
| dative | corrūgātō | corrūgātō | corrūgātīs | ||||
| accusative | corrūgātum | corrūgātam | corrūgātum | corrūgātōs | corrūgātās | corrūgāta | |
| ablative | corrūgātō | corrūgātā | corrūgātō | corrūgātīs | |||
| vocative | corrūgāte | corrūgāta | corrūgātum | corrūgātī | corrūgātae | corrūgāta | |