Definify.com
Definition 2025
crinitus
crinitus
Latin
Adjective
crīnītus m (feminine crīnīta, neuter crīnītum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | crīnītus | crīnīta | crīnītum | crīnītī | crīnītae | crīnīta | |
| genitive | crīnītī | crīnītae | crīnītī | crīnītōrum | crīnītārum | crīnītōrum | |
| dative | crīnītō | crīnītō | crīnītīs | ||||
| accusative | crīnītum | crīnītam | crīnītum | crīnītōs | crīnītās | crīnīta | |
| ablative | crīnītō | crīnītā | crīnītō | crīnītīs | |||
| vocative | crīnīte | crīnīta | crīnītum | crīnītī | crīnītae | crīnīta | |
Related terms
- crīnio
References
- crinitus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- crinitus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “crinitus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.