Definify.com
Definition 2025
cruciabundus
cruciabundus
Latin
Adjective
cruciābundus m (feminine cruciābunda, neuter cruciābundum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cruciābundus | cruciābunda | cruciābundum | cruciābundī | cruciābundae | cruciābunda | |
| genitive | cruciābundī | cruciābundae | cruciābundī | cruciābundōrum | cruciābundārum | cruciābundōrum | |
| dative | cruciābundō | cruciābundō | cruciābundīs | ||||
| accusative | cruciābundum | cruciābundam | cruciābundum | cruciābundōs | cruciābundās | cruciābunda | |
| ablative | cruciābundō | cruciābundā | cruciābundō | cruciābundīs | |||
| vocative | cruciābunde | cruciābunda | cruciābundum | cruciābundī | cruciābundae | cruciābunda | |
References
- cruciabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “cruciabundus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.