Definify.com
Definition 2025
cubitans
cubitans
Latin
Participle
cubitāns m, f, n (genitive cubitantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | cubitāns | cubitantēs | cubitantia | ||
| genitive | cubitantis | cubitantium | |||
| dative | cubitantī | cubitantibus | |||
| accusative | cubitantem | cubitāns | cubitantēs | cubitantia | |
| ablative | cubitante, cubitantī1 | cubitantibus | |||
| vocative | cubitāns | cubitantēs | cubitantia | ||
1When used purely as an adjective.