Definify.com
Definition 2025
cuneandus
cuneandus
Latin
Participle
cuneandus m (feminine cuneanda, neuter cuneandum); first/second declension
- which is to be wedged
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cuneandus | cuneanda | cuneandum | cuneandī | cuneandae | cuneanda | |
| genitive | cuneandī | cuneandae | cuneandī | cuneandōrum | cuneandārum | cuneandōrum | |
| dative | cuneandō | cuneandō | cuneandīs | ||||
| accusative | cuneandum | cuneandam | cuneandum | cuneandōs | cuneandās | cuneanda | |
| ablative | cuneandō | cuneandā | cuneandō | cuneandīs | |||
| vocative | cuneande | cuneanda | cuneandum | cuneandī | cuneandae | cuneanda | |