Definify.com
Definition 2025
curtus
curtus
Latin
Adjective
curtus m (feminine curta, neuter curtum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | curtus | curta | curtum | curtī | curtae | curta | |
| genitive | curtī | curtae | curtī | curtōrum | curtārum | curtōrum | |
| dative | curtō | curtō | curtīs | ||||
| accusative | curtum | curtam | curtum | curtōs | curtās | curta | |
| ablative | curtō | curtā | curtō | curtīs | |||
| vocative | curte | curta | curtum | curtī | curtae | curta | |
Related terms
Descendants
References
- curtus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- curtus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- CURTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “curtus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- curtus in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016