Definify.com
Webster 1913 Edition
Demon
De′mon
,Noun.
[F.
démon
, L. daemon
a spirit, an evil spirit, fr. Gr. δαίμων
a divinity; of uncertain origin.] 1.
(Gr. Antiq.)
A spirit, or immaterial being, holding a middle place between men and deities in pagan mythology.
The
demon
kind is of an intermediate nature between the divine and the human. Sydenham.
2.
One’s genius; a tutelary spirit or internal voice;
as, the
. demon
of Socrates[Often written
dæmon
.] 3.
An evil spirit; a devil.
That same
demon
that hath gulled thee thus. Shakespeare
Webster 1828 Edition
Demon
DEMON
,Noun.
Definition 2024
démon
démon
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdeːmon]
- Hyphenation: dé‧mon
Noun
démon (plural démonok)
Declension
Inflection (stem in -o-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | démon | démonok |
accusative | démont | démonokat |
dative | démonnak | démonoknak |
instrumental | démonnal | démonokkal |
causal-final | démonért | démonokért |
translative | démonná | démonokká |
terminative | démonig | démonokig |
essive-formal | démonként | démonokként |
essive-modal | — | — |
inessive | démonban | démonokban |
superessive | démonon | démonokon |
adessive | démonnál | démonoknál |
illative | démonba | démonokba |
sublative | démonra | démonokra |
allative | démonhoz | démonokhoz |
elative | démonból | démonokból |
delative | démonról | démonokról |
ablative | démontól | démonoktól |
Possessive forms of démon | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | démonom | démonaim |
2nd person sing. | démonod | démonaid |
3rd person sing. | démona | démonai |
1st person plural | démonunk | démonaink |
2nd person plural | démonotok | démonaitok |
3rd person plural | démonuk | démonaik |