Definify.com

Definition 2024

See also: dòigh

dóigh ‎(present analytic dónn, future analytic dófaidh, verbal noun dó, past participle dóite)

First Conjugation (C)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	dóim	dónn tú; dóir^†	dónn sé, sí	dóimid	dónn sibh	dónn siad; dóid^†	a dhónn; a dhós / a ndónn; a ndós	dóitear
	past	dhóigh mé; dhós	dhóigh tú; dhóis	dhóigh sé, sí	dhómar; dhóigh muid	dhóigh sibh; dhóbhair	dhóigh siad; dhódar	a dhóigh / ar dhóigh*	dódh
	past habitual	dhóinn	dhóiteá	dhódh sé, sí	dhóimis; dhódh muid	dhódh sibh	dhóidís; dhódh siad	a dhódh / ar dhódh*	dhóití
	future	dófaidh mé; dófad	dófaidh tú; dófair^†	dófaidh sé, sí	dófaimid; dófaidh muid	dófaidh sibh	dófaidh siad; dófaid^†	a dhófaidh; a dhófas / a ndófaidh; a ndófas	dófar
conditional		dhófainn	dhófá	dhófadh sé, sí	dhófaimis; dhófadh muid	dhófadh sibh	dhófaidís; dhófadh siad	a dhófadh / ar dhófadh*	dhófaí
subjunctive	present	go ndó mé; go ndód^†	go ndó tú; go ndóir^†	go ndó sé, sí	go ndóimid; go ndó muid	go ndó sibh	go ndó siad; go ndóid^†	—	go ndóitear
subjunctive	past	dá ndóinn	dá ndóiteá	dá ndódh sé, sí	dá ndóimis; dá ndódh muid	dá ndódh sibh	dá ndóidís; dá ndódh siad	—	dá ndóití
imperative		dóim	dóigh	dódh sé, sí	dóimis	dóigí; dóidh^†	dóidís	—	dóitear
verbal noun		dó
past participle		dóite

* Indirect relative
† Dialect form

From Old Irish doich ‎(“likely, probably”, adjective).

dóigh f ‎(genitive singular dóighe)

From Old Irish dáig ‎(“way, manner”).

dóigh f ‎(genitive singular dóighe, nominative plural dóigheanna)

way, manner (used primarily in fixed phrases, see Derived terms)
ar an dóigh sin‎ ― in that way
condition, situation, circumstances
Cad é an dóigh atá ort?‎
How is your situation?

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
dóigh	dhóigh	ndóigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.