Definify.com
Definition 2025
decantandus
decantandus
Latin
Participle
dēcantandus m (feminine dēcantanda, neuter dēcantandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēcantandus | dēcantanda | dēcantandum | dēcantandī | dēcantandae | dēcantanda | |
| genitive | dēcantandī | dēcantandae | dēcantandī | dēcantandōrum | dēcantandārum | dēcantandōrum | |
| dative | dēcantandō | dēcantandō | dēcantandīs | ||||
| accusative | dēcantandum | dēcantandam | dēcantandum | dēcantandōs | dēcantandās | dēcantanda | |
| ablative | dēcantandō | dēcantandā | dēcantandō | dēcantandīs | |||
| vocative | dēcantande | dēcantanda | dēcantandum | dēcantandī | dēcantandae | dēcantanda | |