Definify.com
Definition 2025
decantans
decantans
Latin
Participle
dēcantāns m, f, n (genitive dēcantantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dēcantāns | dēcantantēs | dēcantantia | ||
| genitive | dēcantantis | dēcantantium | |||
| dative | dēcantantī | dēcantantibus | |||
| accusative | dēcantantem | dēcantāns | dēcantantēs | dēcantantia | |
| ablative | dēcantante, dēcantantī1 | dēcantantibus | |||
| vocative | dēcantāns | dēcantantēs | dēcantantia | ||
1When used purely as an adjective.