Definify.com
Definition 2025
deiciendus
deiciendus
Latin
Participle
dēiciendus m (feminine dēicienda, neuter dēiciendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēiciendus | dēicienda | dēiciendum | dēiciendī | dēiciendae | dēicienda | |
| genitive | dēiciendī | dēiciendae | dēiciendī | dēiciendōrum | dēiciendārum | dēiciendōrum | |
| dative | dēiciendō | dēiciendō | dēiciendīs | ||||
| accusative | dēiciendum | dēiciendam | dēiciendum | dēiciendōs | dēiciendās | dēicienda | |
| ablative | dēiciendō | dēiciendā | dēiciendō | dēiciendīs | |||
| vocative | dēiciende | dēicienda | dēiciendum | dēiciendī | dēiciendae | dēicienda | |