Definify.com

Definition 2024


deiciens

deiciens

Latin

Participle

dēiciēns m, f, n (genitive dēicientis); third declension

  1. throwing down, precipitating

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
nominative dēiciēns dēicientēs dēicientia
genitive dēicientis dēicientium
dative dēicientī dēicientibus
accusative dēicientem dēiciēns dēicientēs dēicientia
ablative dēiciente, dēicientī1 dēicientibus
vocative dēiciēns dēicientēs dēicientia

1When used purely as an adjective.