Definify.com

Definition 2024


deiectus

deiectus

Latin

Noun

dēiectus m (genitive dēiectūs); fourth declension

  1. throw (or that which is thrown)
  2. declivity, descent

Inflection

Fourth declension.

Case Singular Plural
nominative dēiectus dēiectūs
genitive dēiectūs dēiectuum
dative dēiectuī dēiectibus
accusative dēiectum dēiectūs
ablative dēiectū dēiectibus
vocative dēiectus dēiectūs

Adjective

dēiectus m (feminine dēiecta, neuter dēiectum); first/second declension

  1. downcast, dismayed, dejected
  2. drooping, hanging

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
nominative dēiectus dēiecta dēiectum dēiectī dēiectae dēiecta
genitive dēiectī dēiectae dēiectī dēiectōrum dēiectārum dēiectōrum
dative dēiectō dēiectō dēiectīs
accusative dēiectum dēiectam dēiectum dēiectōs dēiectās dēiecta
ablative dēiectō dēiectā dēiectō dēiectīs
vocative dēiecte dēiecta dēiectum dēiectī dēiectae dēiecta

References