Definify.com
Definition 2025
delictus
delictus
Latin
Participle
dēlictus m (feminine dēlicta, neuter dēlictum); first/second declension
- failed, having failed.
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēlictus | dēlicta | dēlictum | dēlictī | dēlictae | dēlicta | |
| genitive | dēlictī | dēlictae | dēlictī | dēlictōrum | dēlictārum | dēlictōrum | |
| dative | dēlictō | dēlictō | dēlictīs | ||||
| accusative | dēlictum | dēlictam | dēlictum | dēlictōs | dēlictās | dēlicta | |
| ablative | dēlictō | dēlictā | dēlictō | dēlictīs | |||
| vocative | dēlicte | dēlicta | dēlictum | dēlictī | dēlictae | dēlicta | |
References
- DELICTUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
 - Félix Gaffiot (1934), “delictus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 -  Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- a guilty conscience: conscientia mala or peccatorum, culpae, sceleris, delicti
 
 - a guilty conscience: conscientia mala or peccatorum, culpae, sceleris, delicti