Esperanto

Verb

demandi ‎(present demandas, past demandis, future demandos, conditional demandus, volitive demandu)

1. (transitive) to ask, inquire, question
   • 1891, Zamenhof, L. L., La batalo de l'vivo, translation of The Battle of Life by Charles Dickens:

     “Kaj kiu estas tiu persono?” demandis la fremdulo.

     "And who is that person?" asked the stranger.

Conjugation

Conjugation of demandi present past future singular plural singular plural singular plural tense demandas demandis demandos active participle demandanta demandantaj demandinta demandintaj demandonta demandontaj acc. demandantan demandantajn demandintan demandintajn demandontan demandontajn passive participle demandata demandataj demandita demanditaj demandota demandotaj acc. demandatan demandatajn demanditan demanditajn demandotan demandotajn nominal active participle demandanto demandantoj demandinto demandintoj demandonto demandontoj acc. demandanton demandantojn demandinton demandintojn demandonton demandontojn nominal passive participle demandato demandatoj demandito demanditoj demandoto demandotoj acc. demandaton demandatojn demanditon demanditojn demandoton demandotojn adverbial active participle demandante demandinte demandonte adverbial passive participle demandate demandite demandote infinitive demandi imperative demandu conditional demandus

Coordinate terms

• respondi

Related terms

• demando
• pridemandi

Italian

Verb

demandi

1. second-person singular present indicative of demandare
2. first-person singular present subjunctive of demandare
3. second-person singular present subjunctive of demandare
4. third-person singular present subjunctive of demandare
5. third-person singular imperative of demandare