Definify.com
Definition 2025
desidiosus
desidiosus
Latin
Adjective
dēsidiōsus m (feminine dēsidiōsa, neuter dēsidiōsum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēsidiōsus | dēsidiōsa | dēsidiōsum | dēsidiōsī | dēsidiōsae | dēsidiōsa | |
| genitive | dēsidiōsī | dēsidiōsae | dēsidiōsī | dēsidiōsōrum | dēsidiōsārum | dēsidiōsōrum | |
| dative | dēsidiōsō | dēsidiōsō | dēsidiōsīs | ||||
| accusative | dēsidiōsum | dēsidiōsam | dēsidiōsum | dēsidiōsōs | dēsidiōsās | dēsidiōsa | |
| ablative | dēsidiōsō | dēsidiōsā | dēsidiōsō | dēsidiōsīs | |||
| vocative | dēsidiōse | dēsidiōsa | dēsidiōsum | dēsidiōsī | dēsidiōsae | dēsidiōsa | |
Descendants
- English: desidious
References
- desidiosus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- desidiosus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “desidiosus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.