Definify.com
Definition 2025
destitus
destitus
Latin
Participle
dēstitus m (feminine dēstita, neuter dēstitum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dēstitus | dēstita | dēstitum | dēstitī | dēstitae | dēstita | |
| genitive | dēstitī | dēstitae | dēstitī | dēstitōrum | dēstitārum | dēstitōrum | |
| dative | dēstitō | dēstitō | dēstitīs | ||||
| accusative | dēstitum | dēstitam | dēstitum | dēstitōs | dēstitās | dēstita | |
| ablative | dēstitō | dēstitā | dēstitō | dēstitīs | |||
| vocative | dēstite | dēstita | dēstitum | dēstitī | dēstitae | dēstita | |