Definify.com
Definition 2025
devincens
devincens
Latin
Participle
dēvincēns m, f, n (genitive dēvincentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dēvincēns | dēvincentēs | dēvincentia | ||
| genitive | dēvincentis | dēvincentium | |||
| dative | dēvincentī | dēvincentibus | |||
| accusative | dēvincentem | dēvincēns | dēvincentēs | dēvincentia | |
| ablative | dēvincente, dēvincentī1 | dēvincentibus | |||
| vocative | dēvincēns | dēvincentēs | dēvincentia | ||
1When used purely as an adjective.