Esperanto

Verb

deziri ‎(present deziras, past deziris, future deziros, conditional dezirus, volitive deziru)

1. to desire, to wish
   • 1908, Vallienne, Henri, Ĉu li?, ch. 10:

     Mi faros tion, kion vi deziras.

     I'll do what you wish.

2. to wish (someone)
   • 1912, L. L. Zamenhof, speech at the eighth World Congress of Esperanto.

     Kaj nun mi deziras al vi ĉiuj gajan feston kaj sukcesan laboron.

     And now I wish you all a happy celebration and success in our work.

Conjugation

Conjugation of deziri present past future singular plural singular plural singular plural tense deziras deziris deziros active participle deziranta dezirantaj dezirinta dezirintaj dezironta dezirontaj acc. dezirantan dezirantajn dezirintan dezirintajn dezirontan dezirontajn passive participle dezirata dezirataj dezirita deziritaj dezirota dezirotaj acc. deziratan deziratajn deziritan deziritajn dezirotan dezirotajn nominal active participle deziranto dezirantoj dezirinto dezirintoj dezironto dezirontoj acc. deziranton dezirantojn dezirinton dezirintojn dezironton dezirontojn nominal passive participle dezirato deziratoj dezirito deziritoj deziroto dezirotoj acc. deziraton deziratojn deziriton deziritojn deziroton dezirotojn adverbial active participle dezirante dezirinte dezironte adverbial passive participle dezirate dezirite dezirote infinitive deziri imperative deziru conditional dezirus

Derived terms

• deziregi

Related terms

• dezirinda
• deziro