Definify.com
Definition 2025
diefte
diefte
Middle Dutch
Etymology
From Old Dutch *thiuvitha, *thiofta, from Proto-Germanic *þiubiþō.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdiəftə/, /ˈdiftə/
Noun
diefte f
Declension
Declension of diefte (weak)
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| nominative | diefte | dieften |
| accusative | diefte | dieften |
| genitive | dieften | dieften |
| dative | diefte, dieften | dieften |
Synonyms
- (late) diefstal