Definify.com
Definition 2025
dilacerandus
dilacerandus
Latin
Participle
dīlacerandus m (feminine dīlaceranda, neuter dīlacerandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīlacerandus | dīlaceranda | dīlacerandum | dīlacerandī | dīlacerandae | dīlaceranda | |
| genitive | dīlacerandī | dīlacerandae | dīlacerandī | dīlacerandōrum | dīlacerandārum | dīlacerandōrum | |
| dative | dīlacerandō | dīlacerandō | dīlacerandīs | ||||
| accusative | dīlacerandum | dīlacerandam | dīlacerandum | dīlacerandōs | dīlacerandās | dīlaceranda | |
| ablative | dīlacerandō | dīlacerandā | dīlacerandō | dīlacerandīs | |||
| vocative | dīlacerande | dīlaceranda | dīlacerandum | dīlacerandī | dīlacerandae | dīlaceranda | |