Definify.com
Definition 2025
dimidians
dimidians
Latin
Participle
dīmidiāns m, f, n (genitive dīmidiantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dīmidiāns | dīmidiantēs | dīmidiantia | ||
| genitive | dīmidiantis | dīmidiantium | |||
| dative | dīmidiantī | dīmidiantibus | |||
| accusative | dīmidiantem | dīmidiāns | dīmidiantēs | dīmidiantia | |
| ablative | dīmidiante, dīmidiantī1 | dīmidiantibus | |||
| vocative | dīmidiāns | dīmidiantēs | dīmidiantia | ||
1When used purely as an adjective.