Definify.com
Definition 2025
disaerare
disaerare
Italian
Verb
disaerare
- (transitive) To deaerate
Related terms
Conjugation
    Conjugation of disaerare
| infinitive | disaerare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | disaerando | |||
| present participle | disaerante | past participle | disaerato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | disaero | disaeri | disaera | disaeriamo | disaerate | disaerano | 
| imperfect | disaeravo | disaeravi | disaerava | disaeravamo | disaeravate | disaeravano | 
| past historic | disaerai | disaerasti | disaerò | disaerammo | disaeraste | disaerarono | 
| future | disaererò | disaererai | disaererà | disaereremo | disaererete | disaereranno | 
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse | 
| present | disaererei | disaereresti | disaererebbe | disaereremmo | disaerereste | disaererebbero | 
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse | 
| present | disaeri | disaeri | disaeri | disaeriamo | disaeriate | disaerino | 
| imperfect | disaerassi | disaerassi | disaerasse | disaerassimo | disaeraste | disaerassero | 
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro | 
| disaera, non disaerare | disaeri | disaeriamo | disaerate | disaerino | ||