Definify.com
Definition 2025
discendus
discendus
Latin
Participle
discendus m (feminine discenda, neuter discendum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | discendus | discenda | discendum | discendī | discendae | discenda | |
| genitive | discendī | discendae | discendī | discendōrum | discendārum | discendōrum | |
| dative | discendō | discendō | discendīs | ||||
| accusative | discendum | discendam | discendum | discendōs | discendās | discenda | |
| ablative | discendō | discendā | discendō | discendīs | |||
| vocative | discende | discenda | discendum | discendī | discendae | discenda | |
References
- Félix Gaffiot (1934), “discendus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
 -  Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- an elementary school: ludus (discendi or litterarum)
 
 - an elementary school: ludus (discendi or litterarum)