Definify.com
Definition 2025
discontinuandus
discontinuandus
Latin
Participle
discontinuandus m (feminine discontinuanda, neuter discontinuandum); first/second declension
- which is to be disunited, discontinued
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | discontinuandus | discontinuanda | discontinuandum | discontinuandī | discontinuandae | discontinuanda | |
| genitive | discontinuandī | discontinuandae | discontinuandī | discontinuandōrum | discontinuandārum | discontinuandōrum | |
| dative | discontinuandō | discontinuandō | discontinuandīs | ||||
| accusative | discontinuandum | discontinuandam | discontinuandum | discontinuandōs | discontinuandās | discontinuanda | |
| ablative | discontinuandō | discontinuandā | discontinuandō | discontinuandīs | |||
| vocative | discontinuande | discontinuanda | discontinuandum | discontinuandī | discontinuandae | discontinuanda | |