Definify.com
Definition 2025
discrepaturus
discrepaturus
Latin
Participle
discrepātūrus m (feminine discrepātūra, neuter discrepātūrum); first/second declension
- about to disagree
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | discrepātūrus | discrepātūra | discrepātūrum | discrepātūrī | discrepātūrae | discrepātūra | |
| genitive | discrepātūrī | discrepātūrae | discrepātūrī | discrepātūrōrum | discrepātūrārum | discrepātūrōrum | |
| dative | discrepātūrō | discrepātūrō | discrepātūrīs | ||||
| accusative | discrepātūrum | discrepātūram | discrepātūrum | discrepātūrōs | discrepātūrās | discrepātūra | |
| ablative | discrepātūrō | discrepātūrā | discrepātūrō | discrepātūrīs | |||
| vocative | discrepātūre | discrepātūra | discrepātūrum | discrepātūrī | discrepātūrae | discrepātūra | |