Definify.com
Definition 2025
discrepatus
discrepatus
Latin
Participle
discrepātus m (feminine discrepāta, neuter discrepātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | discrepātus | discrepāta | discrepātum | discrepātī | discrepātae | discrepāta | |
| genitive | discrepātī | discrepātae | discrepātī | discrepātōrum | discrepātārum | discrepātōrum | |
| dative | discrepātō | discrepātō | discrepātīs | ||||
| accusative | discrepātum | discrepātam | discrepātum | discrepātōs | discrepātās | discrepāta | |
| ablative | discrepātō | discrepātā | discrepātō | discrepātīs | |||
| vocative | discrepāte | discrepāta | discrepātum | discrepātī | discrepātae | discrepāta | |