Definify.com
Definition 2025
disgregatus
disgregatus
Latin
Participle
disgregātus m (feminine disgregāta, neuter disgregātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | disgregātus | disgregāta | disgregātum | disgregātī | disgregātae | disgregāta | |
| genitive | disgregātī | disgregātae | disgregātī | disgregātōrum | disgregātārum | disgregātōrum | |
| dative | disgregātō | disgregātō | disgregātīs | ||||
| accusative | disgregātum | disgregātam | disgregātum | disgregātōs | disgregātās | disgregāta | |
| ablative | disgregātō | disgregātā | disgregātō | disgregātīs | |||
| vocative | disgregāte | disgregāta | disgregātum | disgregātī | disgregātae | disgregāta | |