Definify.com
Definition 2025
disiectans
disiectans
Latin
Participle
disiectāns m, f, n (genitive disiectantis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | disiectāns | disiectantēs | disiectantia | ||
| genitive | disiectantis | disiectantium | |||
| dative | disiectantī | disiectantibus | |||
| accusative | disiectantem | disiectāns | disiectantēs | disiectantia | |
| ablative | disiectante, disiectantī1 | disiectantibus | |||
| vocative | disiectāns | disiectantēs | disiectantia | ||
1When used purely as an adjective.