Definify.com

Definition 2024


disiecturus

disiecturus

Latin

Participle

disiectūrus m (feminine disiectūra, neuter disiectūrum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
nominative disiectūrus disiectūra disiectūrum disiectūrī disiectūrae disiectūra
genitive disiectūrī disiectūrae disiectūrī disiectūrōrum disiectūrārum disiectūrōrum
dative disiectūrō disiectūrō disiectūrīs
accusative disiectūrum disiectūram disiectūrum disiectūrōs disiectūrās disiectūra
ablative disiectūrō disiectūrā disiectūrō disiectūrīs
vocative disiectūre disiectūra disiectūrum disiectūrī disiectūrae disiectūra