Definify.com
Definition 2025
disiecturus
disiecturus
Latin
Participle
disiectūrus m (feminine disiectūra, neuter disiectūrum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | disiectūrus | disiectūra | disiectūrum | disiectūrī | disiectūrae | disiectūra | |
| genitive | disiectūrī | disiectūrae | disiectūrī | disiectūrōrum | disiectūrārum | disiectūrōrum | |
| dative | disiectūrō | disiectūrō | disiectūrīs | ||||
| accusative | disiectūrum | disiectūram | disiectūrum | disiectūrōs | disiectūrās | disiectūra | |
| ablative | disiectūrō | disiectūrā | disiectūrō | disiectūrīs | |||
| vocative | disiectūre | disiectūra | disiectūrum | disiectūrī | disiectūrae | disiectūra | |