Definify.com
Definition 2025
distributurus
distributurus
Latin
Participle
distribūtūrus m (feminine distribūtūra, neuter distribūtūrum); first/second declension
- about to distribute
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | distribūtūrus | distribūtūra | distribūtūrum | distribūtūrī | distribūtūrae | distribūtūra | |
| genitive | distribūtūrī | distribūtūrae | distribūtūrī | distribūtūrōrum | distribūtūrārum | distribūtūrōrum | |
| dative | distribūtūrō | distribūtūrō | distribūtūrīs | ||||
| accusative | distribūtūrum | distribūtūram | distribūtūrum | distribūtūrōs | distribūtūrās | distribūtūra | |
| ablative | distribūtūrō | distribūtūrā | distribūtūrō | distribūtūrīs | |||
| vocative | distribūtūre | distribūtūra | distribūtūrum | distribūtūrī | distribūtūrae | distribūtūra | |