Definify.com
Definition 2025
distributus
distributus
Latin
Participle
distribūtus m (feminine distribūta, neuter distribūtum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | distribūtus | distribūta | distribūtum | distribūtī | distribūtae | distribūta | |
| genitive | distribūtī | distribūtae | distribūtī | distribūtōrum | distribūtārum | distribūtōrum | |
| dative | distribūtō | distribūtō | distribūtīs | ||||
| accusative | distribūtum | distribūtam | distribūtum | distribūtōs | distribūtās | distribūta | |
| ablative | distribūtō | distribūtā | distribūtō | distribūtīs | |||
| vocative | distribūte | distribūta | distribūtum | distribūtī | distribūtae | distribūta | |
References
- distributus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- distributus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “distributus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.