Definition 2025 
		
        
                    diszlexia
            
      
      diszlexia
      
Hungarian
Noun
diszlexia
-  dyslexia (a syndrome, inability of reading)
 
Declension
|  Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | 
 | 
 singular | 
 plural | 
|  nominative | 
 diszlexia
 | 
 diszlexiák
 | 
|  accusative | 
 diszlexiát
 | 
 diszlexiákat
 | 
|  dative | 
 diszlexiának
 | 
 diszlexiáknak
 | 
|  instrumental | 
 diszlexiával
 | 
 diszlexiákkal
 | 
|  causal-final | 
 diszlexiáért
 | 
 diszlexiákért
 | 
|  translative | 
 diszlexiává
 | 
 diszlexiákká
 | 
|  terminative | 
 diszlexiáig
 | 
 diszlexiákig
 | 
|  essive-formal | 
 diszlexiaként
 | 
 diszlexiákként
 | 
|  essive-modal | 
 —
 | 
 —
 | 
|  inessive | 
 diszlexiában
 | 
 diszlexiákban
 | 
|  superessive | 
 diszlexián
 | 
 diszlexiákon
 | 
|  adessive | 
 diszlexiánál
 | 
 diszlexiáknál
 | 
|  illative | 
 diszlexiába
 | 
 diszlexiákba
 | 
|  sublative | 
 diszlexiára
 | 
 diszlexiákra
 | 
|  allative | 
 diszlexiához
 | 
 diszlexiákhoz
 | 
|  elative | 
 diszlexiából
 | 
 diszlexiákból
 | 
|  delative | 
 diszlexiáról
 | 
 diszlexiákról
 | 
|  ablative | 
 diszlexiától
 | 
 diszlexiáktól
 | 
|  Possessive forms of diszlexia
 | 
|  possessor | 
 single possession | 
 multiple possessions | 
|  1st person sing. | 
 diszlexiám
 | 
 diszlexiáim
 | 
|  2nd person sing. | 
 diszlexiád
 | 
 diszlexiáid
 | 
|  3rd person sing. | 
 diszlexiája
 | 
 diszlexiái
 | 
|  1st person plural | 
 diszlexiánk
 | 
 diszlexiáink
 | 
|  2nd person plural | 
 diszlexiátok
 | 
 diszlexiáitok
 | 
|  3rd person plural | 
 diszlexiájuk
 | 
 diszlexiáik
 |