Definify.com
Definition 2025
divagandus
divagandus
Latin
Participle
dīvagandus m (feminine dīvaganda, neuter dīvagandum); first/second declension
- which is to be wandered
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīvagandus | dīvaganda | dīvagandum | dīvagandī | dīvagandae | dīvaganda | |
| genitive | dīvagandī | dīvagandae | dīvagandī | dīvagandōrum | dīvagandārum | dīvagandōrum | |
| dative | dīvagandō | dīvagandō | dīvagandīs | ||||
| accusative | dīvagandum | dīvagandam | dīvagandum | dīvagandōs | dīvagandās | dīvaganda | |
| ablative | dīvagandō | dīvagandā | dīvagandō | dīvagandīs | |||
| vocative | dīvagande | dīvaganda | dīvagandum | dīvagandī | dīvagandae | dīvaganda | |