Definify.com
Definition 2025
divagans
divagans
Latin
Participle
dīvagāns m, f, n (genitive dīvagantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | dīvagāns | dīvagantēs | dīvagantia | ||
| genitive | dīvagantis | dīvagantium | |||
| dative | dīvagantī | dīvagantibus | |||
| accusative | dīvagantem | dīvagāns | dīvagantēs | dīvagantia | |
| ablative | dīvagante, dīvagantī1 | dīvagantibus | |||
| vocative | dīvagāns | dīvagantēs | dīvagantia | ||
1When used purely as an adjective.