Definify.com
Definition 2025
divagatus
divagatus
Latin
Participle
dīvagātus m (feminine dīvagāta, neuter dīvagātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | dīvagātus | dīvagāta | dīvagātum | dīvagātī | dīvagātae | dīvagāta | |
| genitive | dīvagātī | dīvagātae | dīvagātī | dīvagātōrum | dīvagātārum | dīvagātōrum | |
| dative | dīvagātō | dīvagātō | dīvagātīs | ||||
| accusative | dīvagātum | dīvagātam | dīvagātum | dīvagātōs | dīvagātās | dīvagāta | |
| ablative | dīvagātō | dīvagātā | dīvagātō | dīvagātīs | |||
| vocative | dīvagāte | dīvagāta | dīvagātum | dīvagātī | dīvagātae | dīvagāta | |