Definify.com
Definition 2025
docibilis
docibilis
Latin
Adjective
docibilis m, f (neuter docibile); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | docibilis | docibile | docibilēs | docibilia | |
| genitive | docibilis | docibilium | |||
| dative | docibilī | docibilibus | |||
| accusative | docibilem | docibile | docibilēs | docibilia | |
| ablative | docibilī | docibilibus | |||
| vocative | docibilis | docibile | docibilēs | docibilia | |
References
- docibilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- DOCIBILIS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “docibilis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.