Definify.com
Definition 2024
dynja
dynja
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtɪnja/
- Rhymes: -ɪnja
Verb
dynja (weak verb, third-person singular past indicative dundi, supine dunið)
- (intransitive) to resound, to boom, to reverberate
- (intransitive, of wind) to howl, to roar
Conjugation
dynja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að dynja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
dunið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dynjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég dyn | við dynjum | present (nútíð) |
ég dynji | við dynjum |
| þú dynur | þið dynjið | þú dynjir | þið dynjið | ||
| hann, hún, það dynur | þeir, þær, þau dynja | hann, hún, það dynji | þeir, þær, þau dynji | ||
| past (þátíð) |
ég dundi | við dundum | past (þátíð) |
ég dyndi | við dyndum |
| þú dundir | þið dunduð | þú dyndir | þið dynduð | ||
| hann, hún, það dundi | þeir, þær, þau dundu | hann, hún, það dyndi | þeir, þær, þau dyndu | ||
| imperative (boðháttur) |
dyn (þú) | dynjið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dyndu | dynjiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||